Uzupełniłam zapasy.

            Czerwona , mała chusteczka. Zrobiona na drutach z pięknej cieniowanej włóczki, wzór własny wymyślany w trakcie roboty. Włóczki było malutko, dostałam kłębek  od znajomej,  nie wiem  ani jak się ta włóczka nazywa ani nie znam jej składu. Jest mięciutka i ma leciutki połysk a właściwie cała się mieni jakby była oszroniona. Ma wplecioną  cieniuteńką srebrną niteczkę ( cieńszą niż włos). Na zdjęciach niestety tego nie widać.

          Włóczka w kłębku wyglądała niepozornie  bo cały jej urok to delikatne cieniowanie spowodowane  kolorową  niteczką wplecioną w nić główną a to widać dopiero w trakcie robótki. Już miałam  podarowaną włóczkę  dorzucić do   moich zapasów  ale wcześniej   wpadłam  na pomysł odwinięcia sporego kawałka  i wtedy to cieniowanie  zauważyłam. Włóczki było niewiele, robienie chusty nie zajęło mi dużo czasu  a  efekt sami zobaczcie. Chusteczka wyszła mała , ale wystarczająca  do okrycia szyi 115 x 55cm. Zużyłam całą posiadaną włóczkę. Początkowo zamierzałam  wykończyć chustę   szerokim brzegiem z innej np. czerwonej włóczki aby była większa. Zrobiłam nawet kilka rzędów ale sprułam  pozostawiając  tylko jednorodną włóczkę.

     
 Pozostaje teraz tylko jedno pytanie.  Po co mi taka chusteczka?  Miałam dwie  fajne, kolorowe  małe chusteczki ale  je wymieniłam  z   Dusią  i z Aldoną   Powiedzmy więc , że uzupełniłam zapasy.    Chusteczka teraz poleży , poczeka,   ja się namyślę czy ją  nosić czy umieścić z zakładce do wymiany. Gdybym miała jedną chustę to sprawa byłaby prosta  ale jak się samemu dzierga to czasem od przybytku głowa jednak boli.