Szmatkowy igielnik

Staram się walczyć z moim zbieractwem wszystkiego co mi wpadnie w ręce. Nie jest to łatwe zwłaszcza wtedy gdy okazuje się, że  można fajnie spożytkować każda szmateczkę i sznurek.  Tym razem jest to znów  rzecz zrobiona właściwie  z niczego czyli  upcykling   pozornie bezużytecznych  ścinków. Zielony igielnik powstał z kawałeczka  zielonego filcu z odzysku, mikroskopijnej resztki zółtego polaru, bawełnianej szmatki  która jest pozostałością po kapturku od bluzeczki mojego wnuczka i końcówki  uplecionego  sznurka z którego robiłam  naszyjnik  na wymiankę . Z założenia niedbale  uszyty  prosty przedmiot  nie tylko cieszący oczy ale i tez użyteczny . Mój igielnik -jesienne drzewko-  sprawdza się idealnie w czasie naszych robótkowych spotkań. 
Zbieractwo ma więc  tą zaletę, że  wszystko co sobie wymyślę  mogę zrealizować  natychmiast,   zawsze znajdę potrzebny mi kolor, szmatkę, włóczkę, koralik czy  sznurek. Nie potrzebuję czasu ani kasy na szukanie potrzebnych materiałów. Musze się przyznać, że czasem biorę się za porządki z mocnym postanowienie wyrzucenia  części rzeczy i wtedy najczęściej dopada mnie twórcza wena  tzn. myślę sobie ten sznureczek zostaje będzie z niego bransoletka, naszyjnik czy coś tam innego, z tej szmatki uszyję kosmetyczkę, zabawkę, torebkę, woreczek itp. W efekcie większość rzeczy zostaje. O minusach zbierania przydasiów pisać nie będę bo  Ci co mają to samo wiedzą o co chodzi. Tylko czy trzeba sie z tego leczyć?

A oto mój szmatkowy igielnik.