Szalik dla Mojżesza

       Przy okazji  święta cyklistów i  zlotu gwiaździstego   odbyła się w moim mieście   gra miejska. Rowerowe drużyny miały  odwiedzić różne miejsca i wykonać  zadania. Zadania czasem były zaskakujące. Jednym z tych miejsc był   dziedziniec  Muzeum Narodowego  na którym    znajdował  się posąg Mojżesza . Posąg ogromny , piękna rzeźba i to właśnie dla Mojżesza  w ramach zabawy  był dziergany  olbrzymi szalik. Każda drużyna musiała dołożyć  kilka oczek  do szala aby zdobyć punkty w zabawie. 

         Ja byłam jedną z tych  osób która miała pomagać uczestnikom wywiązać się z zadania.  Razem ze mną dziergały dzieci, panie, panowie, starsi,  młodsi a nawet goście zagraniczni. Było mnóstwo radości, śmiechu  ale i zaskoczenia. Kilku Panów  siedząc w kaskach rowerowych i mając rękawiczki do jazdy posługiwało  się drutami bardzo sprawnie tłumacząc, że ktoś kiedyś ich tego nauczył. Chłopcy nastoletni zachęceni przykładem tych Panów też próbowali swoich sił. Niektóre osoby nie chciały oddać drutów   bo jak się okazało  dziergały dawno temu i zapomniały jakie to przyjemne.  Niektórzy dziergali nawet stojąc  na drabinie bo część szalika wisiała na posągu a kolejka do dziergania była spora.!!! Nikomu nie odpuściłyśmy i każda z drużyn  zgłoszonych do zabawy  wydziergała kilka oczek. W nagrodę  drużyny dostały  punkt.

       My od siebie rozdałyśmy zakładki do książek  bo akurat  na tym punkcie zabawy było propagowane czytanie oraz  sznureczkowe bransoletki.  Zakładki  skromne bo trzeba było ich zrobić dużo w krótkim czasie a myślę , że sprawiły radość i zachęciły do sięgnięcia po książkę. Po bransoletki skręcone z kolorowych włóczek chętnie sięgali nawet panowie. Wiele  osób pytało  nas o cenę rozdawanych drobiazgów lub o skarbonkę , żeby się dobrowolnie  zrzucić. W tych komercyjnych czasach  coraz trudniej zaakceptować fakt, że to wszystko gratis,  za darmo, z dobrego serca, za nic, za uśmiech i zwykłe dziękuję.

 Trochę kwiatów

 Różności